Sa bunsod ng balintataw

Sa bunsod ng balintataw:

(Isang tula para sa mahal kong dilag)

Panaginip na ngingiti sa paglipos ng adlaw.

Panahong lumipas ay lalawig pagtagal.

Sa ‘king mga alaala.

Parang isang tulang mahirap bigkasin.

Paaariing gaya ng sa sumpain.

Sa diin ng aba kong tigang na isipan.

Buburuing gunita sa bunsod ng balintataw.

Ang larawan ng iyong mukha.

Nakangiti sa balana.

Masayang aariin ng aba.

Pananaginip ko na masilayan ka.

Makita kang sa ligalig.

At kukulay na gaya ng marikit na sulat sa tubig.

Sa tangis ng nakaraang lilimuting pilit.

Panaghoy ng aking pusong umiibig.

Datapwa’t tanging ligaya’y sa ‘yong kanlunga’y maniig.

Pipintigi’t ilang ang pusong sa kawal ng ‘yong halina.

At gabi’y sa sukal niring maharana.

Kakamtin ang bawat haplos ng pag-ibig ng sinta.

Sa lipas na mga bitui’y hangad kita’y Makita.